Ik ben Babeth, geboren in 1982 en ik woon in Ameide, een klein plaatsje aan de Lek. In 2009 ben ik afgestudeerd als kinder- en jeugdpsycholoog en op dit moment werk ik als bedrijfsmanager op een kleinschalige, zelfstandige agrarische zorginstelling (een zorgboerderij waar 14 mensen met een verstandelijke beperking wonen en werken).
Van jongs af aan ben ik met paarden bezig. Afgelopen jaren hebben steeds meer mensen uit mijn omgeving gevraagd of ik hen wilde helpen met hun paarden (rijden en/of lesgeven). Hieruit is ontstaan dat ik privé lessen dressuur ben gaan geven. Ik geef mijn lessen met veel plezier en haal er veelvoldoening uit!
Wat ik belangrijk vind is dat ik als instructeur het gedrag van paarden kan verklaren/begrijpen, het gedrag kan uitleggen aan mijn klanten en kan onderbouwen waarom we voor een bepaalde aanpak (methode van trainen) kiezen. Een wetenschappelijke, theoretische basis van het trainen van een paard is in mijn ogen noodzakelijk voor het welzijn van onze paarden En voor onze eigen veiligheid als ruiters. Daarom volg ik de opleiding ‘Equitation Science’ (wetenschap van het gedrag van paarden/van de rijkunst) aan het Australian Equine Behavioural Centre (AEBC).
Waarom?
Wist je dat 66,4% van de (niet ren-)paarden in de leeftijd tussen de twee en zeven in 1999 werden geslacht vanwege gedragsproblemen? (Odberg & Bouisseau, 1999)
Dit vind ik schokkend! Vooral als je bedenkt dat paarden die in het wild leven met elkaar helemaal geen gedragsproblemen laten zien. Gedragsproblemen ontstaan in de interactie (omgang) tussen paarden en mensen. Daarom vind ik het onze verantwoordelijkheid als ruiter/trainer/hobbyist om ervoor te zorgen dat wij op zo’n manier omgaan met onze paarden en hen trainen, dat verwarring en daardoor gedragsproblemen worden voorkomen of verholpen.
Door onderzoek naar het gedrag en trainen van paarden zijn er veel nieuwe inzichten ontstaan die bijdragen aan het welzijn van je paard. Deze inzichten wil ik graag met je delen, zodat we er met elkaar voor kunnen zorgen dat onze paarden net zoveel genieten van de paardensport als wijzelf!
Wil je meer weten?
Zoals ik al aangaf is er de afgelopen jaren er veel onderzoek gedaan naar het gedrag van paarden en hoe wij onze omgang en training hierop kunnen laten aansluiten. In de onderzoeken en de trainingssystemen die op basis van de resultaten zijn ontwikkeld staat steeds het welzijn van het paard voorop. De conclusie die steeds terug komt is dat gedragsproblemen een uiting zijn van verwarring bij een paard en dat wij als mensen voor die verwarring zorgen door onze manier van trainen, die niet aansluit bij de mogelijkheden van een paard om te leren.
Veel van dit onderzoek is uitgevoerd door Andrew McLean. Tijdens zijn PhD onderzoek, naar de mentale mogelijkheden van paarden (wat kunnen ze wel en niet, waarin zijn ze anders dan mensen en wat betekent dit voor het trainen van paarden en wat wij wel/niet van ze kunnen/mogen verwachten) heeft hij samen met zijn vrouw het Australian Equine Behavioural Centre (AEBC) opgericht. Hier worden jaarlijks o.a. honderden paarden paarden succesvol ingereden of hertraind i.v.m. gedragsproblemen.
Het ontdekken van zijn onderzoek, de website en van zijn boek ‘the truth about horses’ heeft voor mij echt een nieuwe wereld geopend. Jaren lang heb ik gereden en kennis overgenomen van mijn instructeurs. Wat ik altijd mistte is waarom bepaalde dingen wel werken en andere niet en wat nu het beste is voor het welzijn van een paard. We reden wel, maar er was geen theoretische basis. Eigenlijk leerden we net als onze paarden; elke actie in het rijden die een positief resultaat had herhaalde we en elke actie met een negatief resultaat (bijvoorbeeld de teugels te strak houden waardoor het paard uiteindelijk gaat steigeren) herhaalden we niet. Maar waarom gaat een paard steigeren als je de teugels maar lang genoeg te strak houdt en ook nog eens been geeft? Is dat paard dan stout, oneerlijk of zorgen wij voor zoveel verwarring dat het paard geen andere optie meer heeft?
Inmiddels volg ik met heel veel motivatie, interesse en plezier de studie ‘Equitation Science’ (wetenschap van het gedrag van paarden/van de rijkunst) aan het AEBC. Door wat ik inmiddels heb geleerd over het gedrag van paarden en hoe we onze training in het belang van hun welzijn kunnen laten aansluiten hierop weet ik inmiddels waarom het paard steigert en hoe we dit d.m.v. correcte trainen kunnen oplossen. Dit zorgt ervoor dat het paard niet meer hoeft te steigeren om aan te geven dat hij niet begrijpt wat wij als ruiters van hem vragen, omdat we geen dingen meer van het paard vragen die hij niet kan of begrijpt.